Rosmolensteeg-Kortendijk (2007)

Kelder met dichtgemetselde trap

Van 30 juli tot en met 2 augustus 2007 is door Hollandia Archeologie een aantal proefsleuven gegraven, gevolgd door een definitief onderzoek van 24 september tot en met 4 oktober 2007. De aanleiding voor het onderzoek was het plan de bestaande bebouwing te slopen en te vervangen door een gebouw waarin een zorginstelling werd gevestigd.

Kelders en beerputten

De locatie kent een lange bewoningsgeschiedenis. De Kortendijk is gelegen op een oeverwal langs de Linge en is een van de oudste bewoningsassen van de stad Gorinchem. Bij dit onderzoek zijn sporen van bewoning gevonden uit de Late Middeleeuwen tot en met de Nieuwe Tijd. De vroegste sporen dateren uit de 14e eeuw en waarschijnlijk is de locatie sindsdien continu bewoond geweest. Op een dieper niveau worden ook oudere sporen verwacht. Het vlak dekkend onderzoek beperkte zich echter tot een diepte van ca 1 m tot 1,3 m onder het maaiveld, met uitzondering van diepe sporen, zoals beerputten, die geheel uitgegraven zijn. Er zijn zes boringen gezet tot in de (vermoedelijk) natuurlijke ondergrond, die uit grijze klei bestaat. Deze ligt op een diepte van 2,75 m tot 4,6 m onder het maaiveld. Hierop liggen een aantal ophogingslagen uit verschillende periodes van bewoning en van ophoging van de dijk. De aangetroffen resten bestonden uit vele muren en funderingen van woonhuizen uit verschillende periodes, met bijbehorende (water)keldertjes en in totaal acht afval- en beerputten. Er was weinig sprake van verstoring. Gave resten werden op sommige delen van het terrein al aangetroffen vanaf 0,2 m onder maaiveld.

Het inmeten en tekenen van een beerput

Vondsten

De conserveringsomstandigheden voor de diverse materiaalcategorieën bleken goed te zijn. Het grootste deel van de vondsten bestaat uit aardewerk uit de 14de tot de 19de eeuw. Als bijzonderheden zijn te melden de vondst van een incompleet Mariabeeldje van steengoed (Siegburg) uit de 14de-15de eeuw, een pot van een onbekend type grijsbakkend aardewerk (1375-1425), een kandelaartje van roodbakkend aardewerk met loodglazuur (1750-1850) en een deel van een leren wambuis. In een van de beerputten werd een opmerkelijk aantal muntgewichtjes gevonden.