Dalem Donk bewaart schat

GORIN­CHEM – Wie over het fiets­pad over de Dalemse Don­ken raast, heeft vast niet in de gaten dat dit één van de bij­zon­der­ste plek­ken in Neder­land is. Hier woon­den in de Steen­tijd – 5200 tot 2200 jaar voor Chris­tus – men­sen zoals ‘Trijn­tje’ (gevon­den bij Har­dinx­veld voor de aan­leg van de Betu­we­route). Een kleine gemeen­schap die leefde van jacht, vis­vangst, plan­ten, bes­sen en wat er nog meer te vin­den was in de pol­der. Zij had­den hon­den en wel­licht andere huis­die­ren en gereed­schap­pen van been en vuursteen.

Dalemse Donk

Dalem Donk

Om pas­san­ten op dit eer­ste arche­o­lo­gi­sche rijks­mo­nu­ment van Gorin­chem te wij­zen, ont­hulde wet­hou­der Arjen Rijs­dijk samen met buur­meisje Margje Schro­ten (9 jaar) van de Dalem Donk zater­dag tij­dens de Open Monu­men­ten­dag een infor­ma­tie­pa­neel bij deze op één na groot­ste donk van Neder­land. Margje Schro­ten is er maar wat trots op dat zij naast zo’n unieke plek woont. “We kun­nen hier altijd heel leuk spe­len.” Op deze loca­tie zal inder­daad niet meer gebouwd wor­den. Bij de bouw van de don­ken in 2000 kwam deze vind­plaats aan het licht bij arche­o­lo­gisch onder­zoek. De omvang van de Donk bleek direct heel groot : 245 bij 140 meter. Het bouw­plan moest hierop wor­den aan­ge­past.” “Bij boor­on­der­zoek in 2001 wer­den spo­ren van bewo­ning tot een diepte van 7.5 meter onder het maai­veld gevon­den,” legt Rijs­dijk uit. “In de borin­gen zijn zes geschei­den afval­la­gen ont­dekt. Daar­uit blijkt dat de donk ver­schil­lende bewo­nings­fa­ses heeft gekend. Er is vuur­steen, houts­kool, aar­de­werk, zaden en bot aan­ge­trof­fen. Maar ook een sche­del­frag­ment en rode oker wat wel­licht duidt dat er op de donk men­sen zijn begraven.”

Informatiebord Dalem Donk Gorinchem

Infor­ma­tie­bord Dalem Donk Gorinchem

Verstoren

Na deze ont­dek­kin­gen werd beslo­ten de vind­plaats ver­der met rust te laten. “Tot er betere onder­zoeks­me­tho­den zijn,” legde Arjen Rijs­dijk uit. Ín de toe­komst is het wel­licht moge­lijk een drie­di­men­si­o­naal beeld te recon­stru­e­ren. Als we de donk nu zou­den open gra­ven en ver­sto­ren, dan is het in de toe­komst niet meer moge­lijk.” Door­dat de plaats nu de sta­tus van Rijks­mo­nu­ment heeft, is de donk beschermd. Bezoe­kers kun­nen de res­tan­ten niet zien. Ze zit­ten onaan­ge­tast in de bodem als een schat die bewaard wordt voor later.

De don­ken (ook wel rivier­dui­nen genoemd) zijn ont­staan na de laat­ste ijs­tijd toen ste­nen en zand, met het smelt­wa­ter mee­ge­voerd, hier ach­ter­ble­ven in de rivier­bed­din­gen. Door stro­ming en eb en vloed kon­den don­ken groeien tot wel twin­tig meter hoog. De meeste don­ken in Neder­land zijn ver­dwe­nen, maar in de Alblas­ser­waard wer­den ze in de loop der eeu­wen afge­dekt met rivier­klei en veen. Daar­door zijn enkele don­ken goed bewaard geble­ven. Bij de aan­leg van de Betu­we­route heb­ben bij Har­dinx­veld opgra­vin­gen in donk De Bruin plaats­ge­von­den. Hier zijn enkele prach­tige voor­wer­pen gevon­den zoals een priem, gemaakt van been­ma­te­ri­aal van de knob­bel­zwaan, mooi bewerkt met ver­sie­rin­gen. De prie­men wer­den gebruikt voor naai- en ver­stel­werk aan bij­voor­beeld visnetten.

De Dalem donk is ove­ri­gens maar beperkt zicht­baar. De top van de donk ‘dag­zoomt’, dat bete­kent dat de donk te zien is als een ver­ho­ging in het veld. Bovenop de donk is nu een ruigte, rondom gras­veld en enkele speeltoestellen.

De Stad Gorinchem
13-09-2011

Reacties zijn gesloten.