Lingewijk Zuid (2013)

Lin­ge­wijk Zuid

In opdracht van inge­ni­eurs­bu­reau Inven­ter­ra b.v. heeft Tran­sect in janu­a­ri en mei 2013 een arche­o­lo­gisch voor­on­der­zoek uit­ge­voerd in plan­ge­bied Lin­ge­wijk-Zuid in Gorin­chem. De aan­lei­ding voor het onder­zoek was de aan­vraag van een omge­vings­ver­gun­ning ten behoe­ve van de sane­ring en reno­va­tie van de woon­wijk. In het kader hier­van zou­den ook wonin­gen wor­den gesloopt en zou nieuw­bouw plaats­vin­den. Er zou daar­bij grond­ver­zet plaats­vin­den, waar­door de bodem en daar­mee even­tu­eel aan­we­zi­ge arche­o­lo­gi­sche res­ten in het gebied wer­den verstoord.

Conclusies

Op basis van het voor­on­der­zoek wer­den de vol­gen­de con­clu­sies getrokken :

• Op basis van het bureau­on­der­zoek is vast­ge­steld dat voor delen van het plan­ge­bied een hoge ver­wach­ting geldt op de aan­we­zig­heid van arche­o­lo­gi­sche res­ten uit de peri­o­de Meso­li­thi­cum tot en met het Neo­li­thi­cum. Deze res­ten wor­den ver­wacht in het wes­te­lijk deel van het plan­ge­bied, waar zich in de onder­grond een fos­sie­le rivier bevindt (de Gor­kum-Arkel stroom­rug). Daar­naast bestaat in het oos­te­lijk deel van het plan­ge­bied een hoge ver­wach­ting op het aan­tref­fen van res­ten uit de peri­o­de Late IJzer­tijd tot en met Late Mid­del­eeu­wen. Deze ver­wach­ting is geba­seerd op het voor­ko­men van oever- en/of bed­ding­af­zet­tin­gen van de Lin­ge stroom­rug . Er zijn ech­ter geen onder­zoe­ken in de direc­te omge­ving bekend of vond­sten gedaan, die meer over de even­tu­e­le aan­we­zig­heid van deze arche­o­lo­gi­sche res­ten in het plan­ge­bied kun­nen melden.
• Op basis van his­to­risch kaart­ma­te­ri­aal is vast­ge­steld dat het plan­ge­bied ver­moe­de­lijk altijd onbe­bouwd is geweest. Het oudst geraad­pleeg­de kaart­ma­te­ri­aal van het plan­ge­bied uit het eind van de 18^de eeuw laat ter plaat­se van het plan­ge­bied akker- en wei­land zien. Ook op jon­ger kaart­ma­te­ri­aal staat geen bebou­wing aan­ge­ge­ven, waar­door voor de Nieu­we tijd daar­om een lage ver­wach­ting op het aan­tref­fen van arche­o­lo­gi­sche (neder­zet­tings) res­ten bestaat.
• Op grond van het veld­on­der­zoek is vast­ge­steld dat het plan­ge­bied altijd in de over­stro­mings­vlak­te van een rivier heeft gele­gen. Er zijn het plan­ge­bied geen oever- of bed­ding­af­zet­tin­gen aan­ge­trof­fen, die beho­ren tot Gor­kum-Arkel stroom­rug. Ook zijn geen oever­af­zet­tin­gen van de Lin­ge aan­ge­trof­fen. Ten­slot­te zijn bodem­ver­sto­rin­gen in het plan­ge­bied aan­ge­trof­fen, die vari­ë­ren van 70 cm in het wes­te­lijk deel tot 180 cm –Mv in het oos­te­lijk deel van het plangebied.

Con­clu­de­rend gold een lage ver­wach­ting voor het aan­tref­fen van arche­o­lo­gi­sche vind­plaat­sen voor met name de peri­o­de Meso­li­thi­cum – Late Mid­del­eeu­wen. Deze ver­wach­ting werd met name geba­seerd op het ont­bre­ken van oever- en bed­ding afzet­tin­gen die van­uit arche­o­lo­gi­sche optiek geschikt waren voor (pre-)historische bewo­ning. Voor de Nieu­we Tijd bestond op basis van het bureau­on­der­zoek reeds een lage arche­o­lo­gi­sche verwachting.

Advies

Op basis van de resul­ta­ten van het veld­on­der­zoek bestond er in arche­o­lo­gisch opzicht geen bezwaar tegen de voor­ge­no­men werk­zaam­he­den. Er behoef­de geen aan­vul­len­de maat­re­ge­len te wor­den geno­men. De ver­wach­ting was immers dat in het plan­ge­bied geen arche­o­lo­gi­sche res­ten bevon­den, aan­ge­zien het lan­ge tijd te voch­tig geweest is voor bewoning.