Krinkelwinkel (2016)

Bin­nen het plan­ge­bied Krin­kel­win­kel zal een over­nach­tings­ha­ven wor­den gere­a­li­seerd. In het kader daar­van is in opdracht van Lie­vens­eC­SO Mili­eu B.V. door Arche­o­dienst een ver­ken­nend bodem­on­der­zoek uit­ge­voerd. De borin­gen zijn arche­o­lo­gisch beschre­ven voor­dat de mon­sters voor het bodem­on­der­zoek wer­den genomen.

Krin­kel­win­kel gezien van­af de Mer­we­dedijk (2016)

Ophogingen

Bin­nen het plan­ge­bied is een antro­po­geen opho­gings­pak­ket aan­ge­trof­fen van mini­maal 5,0 à 6,5 m dik. De frag­men­ten aar­de­werk die zijn aan­ge­trof­fen date­ren in de peri­o­de 1450 – 1650 (1700). Deze frag­men­ten pas­sen bin­nen de (cultuur)historische con­text van de bol­wer­ken (17^e eeuw) en de Mer­we­dedijk (16^e eeuw) die ter hoog­te van het plan­ge­bied voor­ko­men. Het is ech­ter de vraag of het antro­po­ge­ne pak­ket direct aan deze cul­tuur­his­to­ri­sche con­text kan wor­den gekop­peld. Het is goed moge­lijk dat de grond afkom­stig is uit de Merwedehaven.

Lood­sen en vaar­tui­gen van de tor­pe­dis­ten, gele­gerd in de Wil­lems­ka­zer­ne ca. 1920

Bij de aan­leg van de haven aan het ein­de van de 19^e eeuw kan de uit­ge­gra­ven grond zijn gebruikt om het plan­ge­bied en het ter­rein ten wes­ten daar­van op te hogen. Dit zou de sterk wis­se­len­de gelaagd­heid tus­sen de ver­schil­len­de borin­gen kun­nen verklaren.

Arche­o­lo­gi­sche res­ten onder het opho­gings­pak­ket zijn niet uit te slui­ten. Langs en/of onder de dijk kun­nen bewo­nings­spo­ren aan­we­zig zijn met name als spra­ke is van oude oever­walaf­zet­tin­gen van de Merwede.

Zwaan­pol­der detail kadas­tra­le kaart Gorin­chem 1881

Geen vervolgonderzoek

Op basis van de resul­ta­ten van het onder­zoek zijn er twee hypo­the­ses opge­steld als ver­kla­ring voor de aan­we­zig­heid van het antro­po­ge­ne ophogingspakket.

1. Het opho­gings­pak­ket is aan het ein­de van de 19^e eeuw opge­bracht en bestaat uit sedi­ment dat is uit­ge­gra­ven om de Mer­we­de­ha­ven te rea­li­se­ren. De aan­ge­trof­fen arche­o­lo­gi­sche indi­ca­to­ren zijn in dat geval secun­dair en niet te kop­pe­len aan een arche­o­lo­gi­sche vind­plaats. In dat geval is de arche­o­lo­gi­sche waar­de van het ter­rein laag. Moge­lijk is bij de gemeen­te bekend of (een deel van) de uit­ge­gra­ven grond inder­tijd op de naast­ge­le­gen ter­rein is opgebracht ;
2. Het opho­gings­pak­ket is te rela­te­ren aan het bol­werk uit de 17^e eeuw (en moge­lijk de Mer­we­dedijk uit de 16^e eeuw). In dat geval is de arche­o­lo­gi­sche waar­de van het ter­rein hoog.

De gemeen­te sluit zich aan bij de 1^e hypo­the­se waar­door geen ver­volg­on­der­zoek nood­za­ke­lijk wordt geacht.